یه آدمایی هستن کسی رو ندارن حرفاشونو گوش کنه و درکشون کنه...

یه آدمایی هستن کسی رو ندارن بخاطر خودشون دوستشون داشته باشه...

یه آدمایی هستن هیچ کس نمی فهمتشون...

یه آدمایی هستن سنگ صبور همه هستن جزخودشون...

یه آدمایی هستن حرفای دلشون بغض میشه تو گلوشون،اشک میشه تو چشماشون...

یه آدمایی هستن همه کنارشون خوشحالن ولی نمیدونن اونا خودشون کوهی ازدردن...

یه آدمایی هستن عمق چشماشون پر از درد وغمه...

یه آدمایی هستن وسط خنده هاشون بغض میکنن...

یه آدمایی هستن پیک هاشون رو به سلامتی تنهاییشون میخورن...

یه آدمایی هستن اونقدر لب هاشون خندونه که همه فکر میکنن هیچ غمی ندارن...

یه آدمایی هستن نه عاشقن نه معشوق...!!!

یه آدمایی هستن خیلی تنهان...

این آدما فقط یه آغوش سرشار از احساس میخوان

 که دست بکشه تو موهاشون،سرش رو بین دستاش احاطه کنه و بهش بگه:

"هیچ وقت تنهات نمیذارم...همیشه باهاتم!!!"

ولی حیف که این آدمو پیدا نمی کنن وهمیشه تنهان...!!!